تصفیه پساب های نفتی با استفاده از غشای نانوساختار الیاف توخالی پلی اترسولفون

پساب­های نفتی پالایشگاه­ها و مراکز پخش فراورده­ های نفتی از مهم ترین آلوده کننده­ های محیط زیست در عصر حاضر می­ باشند که باید به رفع آن­ها اقدام کرد. فناوری­ های غشایی به دلیل استفاده نکردن از مواد شیمیایی برای شکست تعلیق­ ها، ساده کردن عملیات تصفیه و وجود دستگاه­ های خودکار نقش مهمی را در تصفیه پساب­ های نفتی بازی می­ کنند. در این پژوهش عملکرد غشاهای کوناگون و همچنین غشای نانوساختار الیاف توخالی پلی اتر سولفون در تصفیه پساب نفتی بررسی شد. تأثیر پارامترهای عملیاتی مانند فشار، غلظت و سرعت جریان خوراک بر روی عملکرد غشا بررسی شد. با افزایش فشار، میزان فشردگی و گرفتگی غشا افزایش و عملکرد غشا کاهش می ­یابد. بنابراین شرایط بهینه عملیاتی برای انجام آزمایش ­ها، فشار bar 1 و سرعت جریان بالا و غلظت پایین خوراک می ­باشد. یکی از مهم ­ترین مشکل ­هایی که در فرایندهای غشایی روی می­ دهد گرفتگی سطح غشا با ذره­ های درشت گازوییل می ­باشد. ذره ­های گازوییل بر روی سطح غشا جمع شده و منجر به تشکیل لایه ثانویه­ای بر روی سطح غشا می­شوند. تشکیل لایه ثانویه منجر به کاهش شار و افزایش پس دهی می­ شود. در فشارهای بالا (فشارهای bar 2 و bar 3) اثرهای ناشی از گرفتگی غشا به طور کامل قابل دیدن می­ باشد به گونه ای که در فشارهای بالا، اختلاف شار با حالت غشای تازه بسیار زیاد می ­باشد. غشاهای مورداستفاده برای آزمایش­ ها با قابلیت جداسازی 100 درصدی گازوییل از پساب، از پرکاربردترین غشاها در تصفیه پساب­های نفتی به­ شمار می ­آیند.